O tres de outubro, ás nove en punto da noite, unpito caeu do niño. Plaf! Nese momento, Marquiños saltou da cama. Marquiiñooos...! O floreiro preferido de súa nai escachara en mil anacos de cristal de cores. Mamá estaba tan enfadada que empezou a botar fume como un dragón.../ Ilustracións de Joao Vaz de Carvalho

A mamá de Marquiños estaba tan anoxada que empezou a botar fume pola boca coma se fose un dragón. Ao momento, o seu nariz converteuse nun biquelo; e a súa orella esquerda, nunha asa. Un pouco despois Marquiños recollía do chan unha teteira que se parecía moito a súa nai. Asustado, o neno foi ver a súa veciña, a avoa Lubi, o tío Xesús, o amigo Paco, o bibliotecario, o señor Ignacio… pero ninguén parecía capaz de arranxar aquilo.

1º-2º Primaria