000			02751nam a2200277 i 4500
997	0	0	_e2
008			250520s2024 sp ||||a |||| ||| ||glg d
017			_aPO 173-2025
020			_a9788413433684
080			_a82G
100			_aPortis, Antoinette _eaut _95934
240			_aNot-a-Box-City
245			_aNon é unha caixa é unha cidade _c/ Antoinette Portis
250			_a1ª Ed.
260			_aPontevedra _b: Kalandraka _c, 2025
300			_a36 p. _b: con il. cor. _c; 22.5 cm.
490			_aDemademora
505			_a O coello que protagoniza esta icónica serie de Antoinette Portis observa unhas caixas de cartón amoreadas, de distintas formas e tamaños, e decide converterse no “mellor construtor do mundo”: velaí o detonante de «Non é unha caixa. É unha cidade». A chegada doutros animais ofrecéndose a colaborar e a participar no xogo choca co seu carácter individualista, rexeitando así a intervención doutros axudantes ou xogadores. Ao verse só cambiará de opinión e contará coas achegas da xirafa que, co seu longo pescozo, pode facer torres máis altas do que alcanza o coello; das formigas, que son quen de erguer 50 veces o seu propio peso e poden transportan as caixas máis voluminosas; e do camaleón, un experto en cores, que empeza a pintar a cidade. Fronte ao egoísmo e á intolerancia que conducen á soidade e á tristura, o coello descubrirá a importancia de compartir, abrazar a diversidade, respectar outros puntos de vista e, sobre todo, valorar o traballo en equipo e facer amizades. Rectificar é de sabios e o protagonista decatarase da necesidade de colaborar para, entre todos, darlle vida a unha grande e fermosa cidade como resultado do esforzo colectivo e do poder ilimitado da imaxinación. Tralo éxito internacional de «Non é unha caixa», a autora volve reivindicar o xogo libre e creativo neste novo libro onde as imaxes —unha colaxe de caixas entre as que se sitúan os personaxes, trazados cunha absoluta economía gráfica e expresiva— seguen tendo un peso maior que o texto. Partindo de reciclar e reutilizar materiais tan simples como unhas caixas de cartón, a ollada infantil pode transformalas no mellor dos xoguetes; un recurso ben humilde, mais con infinitas posibilidades.
520	3		_aO coelliño quere construír unha cidade con caixas de cartón e cre que non precisa axuda de ninguén: nin da xirafa, nin das formigas, nin sequera do camaleón. Pero non hai nada mellor que o traballo en equipo.
521			_aINF456
630			_aAnimais _vConto _939898
630			_aEgoísmo _vConto _9287797
700			_aHeras, Chema _etrl _93145
700			_aMartínez, Pilar _etrl _93567
856			_uhttps://kalandraka.com/non-e-unha-caixa-e-unha-cidade-galego.html